Το σεμινάριο του TWIXTLab αποτελεί μια «ζωντανή» βιβλιοθήκη με ομιλίες, αναγνώσεις, προβολές, συζητήσεις και άλλες δραστηριότητες από την ομάδα του TWIXTlab και προσκεκλημένους. Σε αυτές τις αυτοτελείς συναντήσεις διερευνώνται οι σχέσεις σύγχρονης τέχνης, ανθρωπιστικών επιστημών και κοινωνικής πραγματικότητας.
Οι συναντήσεις πραγματοποιούνται Δευτέρες 19.00-22.00
TWIXTlab seminar is a “living” library including lectures, readings, screenings, discussions and more activities by the TWIXTlab team and guests. In these independent meetings we explore the relations between contemporary art, the humanities and social reality.
TWIXTlab seminar is held on Mondays 19.00-22.00
Πρόγραμμα 2019-2020/ Program 2019-2020:
Photo: Y. Ioannidis
Νοέμβριος/November
Σκιές στον φωτεινό κόσμο του φιλελεύθερου ατόμου | Γιάννης Δ. Ιωαννίδης
Δευτέρα, 25/11/2019
Η κατάκτηση της «ατομικότητας» είναι η υπέρτατη αξία, για την οποία περηφανεύονται οι μοντέρνες κοινωνίες μας: λέξεις όπως «ατομική πρωτοβουλία», «προσωπική ευτυχία», «ατομικό δικαίωμα…», «ατομική αυτονομία», κ.λπ., αποτελούν τα βασικότερα ίσως σημεία αναφοράς της ύπαρξής μας. Το ερώτημα είναι: Μπορούν τα μοντέρνα ανεξάρτητα άτομα να εμπλέκονται σε δεσμούς που συγκροτούν κοινωνία και όχι απλώς «διϋποκειμενικές» ανταλλαγές; Αναγνωρίζουμε πραγματικά και πρόθυμα μια κοινωνική —κι ακόμα περισσότερο μια πολιτική— διάσταση στην ίδια την πολύτιμη ατομικότητά μας; Ή θεωρούμε ότι διασφαλίζεται επαρκώς από τη σύναψη «κοινωνικών συμβολαίων», την εδραίωση τεχνοσυστημικών διαμεσολαβήσεων και μια «διαδικαστικού» τύπου δημοκρατία; Υπάρχει άραγε περίπτωση αυτή τη διάσταση να την παραγνωρίζουμε τόσο ώστε το κοινωνικό και το πολιτικό να «επιστρέφουν» στη ζωή μας με τη μορφή αποτρόπαιων εκδηλώσεων «μαζικότητας», ή ακόμα και ολοκληρωτισμού; Με εργαλείο την ανάλυση του Γάλλου ανθρωπολόγου Λουί Ντυμόν για τον σύγχρονο «ατομικισμό», θα επιχειρήσουμε να διαλευκάνουμε ορισμένες από τις σκοτεινές πλευρές αυτών των ερωτημάτων.
Shadows in the bright world of the liberal individual man | Yiannis D. Ioannidis
Monday, 25/11/2019
The conquest of “individuality” appears to be the supreme value that our modern societies are proud of. Indeed, words such as “individual initiative”, “personal happiness”, “individual human rights”, “individual autonomy”, etc. are the most important reference points of our existence. The question is: Can modern independent individuals be involved in the bonds that make up a society and not just “inter-subjective” exchanges? Do we really and willingly recognize a social – moreover: a political – dimension to our precious “individuality”? Or do we consider it to be sufficiently secured by the conclusion of “social contracts”, the establishment of technological systems of mediation and a “procedural” democracy? Do we ignore this dimension to such an extend that the social and the political are “returning” to our lives in the form of outrageous totalitarian manifestations? Using as a tool the French anthropologist Louis Dumont‘s analysis of modern “individualism”, we will try to clarify some of the darkest aspects of these questions.
Δεκέμβριος/December
Ιανουάριος/January
for English scroll down>>
Η τέχνη ως πολεμική μηχανή | Ντάνα Παπαχρήστου (μουσικός, μουσικολόγος)
Δευτέρα, 20/01/2020, 19.00
Είσοδος Ελεύθερη
Ποιός είναι ο ρόλος της τέχνης και του καλλιτέχνη σήμερα; Ποιές νέες μεθόδους επιστρατεύουν οι καλλιτέχνες για να συνομιλήσουν με το κοινό τους; Πώς μεταβάλλεται η καλλιτεχνική παραγωγή από τα νέα διαθέσιμα μέσα και τα σύγχρονα διακυβεύματα; Στην ανοιχτή αυτή διάλεξη-συζήτηση η Ντάνα Παπαχρήστου θα επιχειρήσει να συγκρίνει τη σύγχρονη τέχνη με μια ντελεζιανή και γκουατταριανή πολεμική μηχανή. Αυτή η πολεμική μηχανή θα παρουσιαστεί ως το αποτέλεσμα μιας ριζωματικής σχέσης έργου τέχνης και κοινού, ως παραγωγός ενός λείου χώρου που δημιουργεί ή επωφελείται από τα κατώφλια και τα όρια, ως μια νομαδική διαρρύθμιση μιας ελάσσονας τέχνης που συμπεριλαμβάνει την ίδια την αντίδρασή της στις διαρρυθμίσεις εξουσίας ώστε να παράξει αλλαγές στον ραβδωτό, διχοτομικό και δενδροειδή τους χώρο.
ENG
Art as a Machine of War | Dana Papachristou (musician, musicologist)
Monday, 20/01/2020, 19.00
Free Admission
In what consists the role of art and the artist today? What new methods are appropriated by artists to enter into dialogue with their audience? In what ways is the artistic production altered by the new available media and the contemporary stakes? In this open talk-discussion, Dana Papachristou will attempt to compare contemporary art with a deleuzian and guattarian war machine. This war machine will be presented as the result of a rhizomatic relation between artwork and audience, as a producer of a smooth spaces that creates or takes advantage of limits and thresholds, as a nomadic assemblage of a minor art inclusive of its own reaction to assemblages of power and apparatuses of capture, so as to create change inside their striated, dichotomous and arborescent space.
