Έ. Χαμαλίδη (ιστορία τέχνης): [Νεο-]Πρωτοπορίες και το αίτημα του εκμοντερνισμού και εκδημοκρατισμού: καλλιτεχνικές ομάδες και συλλογικότητες στην Ελλάδα πριν τη δικτατορία και κατά τη Μεταπολίτευση

Η παρούσα εισήγηση επιχειρεί να προσεγγίσει συγκριτικά τη σχέση πρωτοποριών και κοινωνικο-πολιτικής παρέμβασης στην Ελλάδα κατά την περίοδο που εγκαινιάζεται με τη Μεταπολίτευση, και εκβάλει στην τρέχουσα κρίση. Ειδικότερα, επιχειρείται να διατυπωθούν κάποιες υποθέσεις εργασίας βασισμένες σε μια πρώτη συγκριτική μελέτη των καλλιτεχνικών ομάδων και συλλογικοτήτων του 1960 και του 1970 από τη μια μεριά, και του 2000 μέχρι σήμερα. Η συμπερίληψη της δεκαετίας του 1960 βασίζεται στην παρατήρηση, ότι τα “Long Sixties” συνιστούν τη βάση για τα αιτήματα του 1970, ενώ γονιμοποιούν και τις σύγχρονες αναζητήσεις. Προτείνεται, λοιπόν, α) η εξέταση της χρήσης πρωτοποριακών στρατηγικών από τη σύγχρονη ελληνική τέχνη ως ‘μετάφραση’ στο πλαίσιο του ελληνικού κοινωνικο-πολιτικού συγκείμενου του 1960 και 1970, β) η διερεύνηση του μετασχηματισμού των αιτημάτων, των στρατηγικών, καθώς και της σχέσης με το κράτος, τους θεσμούς και την αγορά από την πρώτη περίοδο στην παρούσα ιστορική συγκυρία.